дарун
81даруна — [درونه] кит 1. олати камоншакл; абзори ҳаллоҷӣ, камони наддофӣ 2. тирукамон, рангинкамон, тироза, қавси қузаҳ 3. гуфт., ниг. дарунӣ …
82дарунбин — [درون بين] кит. он ки бештар ба дарун ва ботини инсон таваҷҷӯҳ дорад …
83дарунбинӣ — [درون بيني] таваҷҷӯҳ доштан ба дарун ва ботини инсон …
84дарунгаро — [درون گرا] нав. хусусияти шахсе, ки бештар ба дарун ва ботини хеш гароиш дошта, аз робитаҳои иҷтимоӣ дурӣ меҷӯяд; муқоб. бурунгаро …
85дарунгароӣ — [درون گرايي] нав. дарунгаро будан, ба дарун ва ботини худ гароиш доштан ва аз ҷомеа дурӣ ҷустан …
86дарунзо — [درون زا] 1. вежагии чизе, ки дорои тавоноии зотӣ ва рушду такомули дарунӣ дорад 2. биол. вежагии ҷонзоде, ки аз даруни бадани худ нашъа гирифта, бе ғизогирии беруна такомул меёбад …
87дарунпарвар — [درون پرور] 1. маҷ. он ки бештар дарун ва ботини худро парвариш медиҳад 2. Худованд, ки парваришдиҳандаи ботини инсонҳост …
88дарунравӣ — [درون روي] исми амал аз дарун рафтан; бемории исҳол; вайрон шудани фаъолияти меъда …
89дил — [دل] 1. узви марказии низоми гардиши хуни одам ва ҳайвон, ки ҳаракати хунро идора мекунад, қалб; дили бемор дили касал, дили дардманд 2. маҷ. марказ, васат, миён, дарун: дили мамлакат, дили кӯҳ; дили санг мағзи санг, миёни санг; дили шаб ними шаб …
90дохил — [داخل] а 1. дарун, муқоб. хориҷ; дохили… // дар дохили …даруни…, дар даруни… (пешоянди изофӣ) 2. даромада, воридгардида; дохил кардан ворид сохтан, даровардан: ба ариза дохил кардан, ба қатори … дохил кардан; дохил шудан а) даромадан, ворид… …